utilat (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)UTILÁT, -Ă, utilați, -te, adj. Înzestrat cu utilajul necesar. –
V. utila.utilat (Dicționaru limbii românești, 1939)*utilát, -ă adj. (fr.
outillé). Care are unelte saŭ mașinĭ:
lucrător bine utilat, uzină bine utilată.utilat (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)UTILÁT, -Ă, utilați, -te,
adj. Înzestrat cu utilajul necesar. —
V. utila.