mendicitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)MENDICITÁTE s. f. (Rar) Cerșetorie. – Din
fr. mendicité, lat. mendicitas, -atis.mendicitate (Dicționar de neologisme, 1986)MENDICITÁTE s.f. (
Liv.) Cerșetorie; cerșit. [Cf. fr.
mendicité, lat.
mendicitas].
mendicitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)MENDICITÁTE s. f. cerșetorie; cerșit. (< fr.
mendicité, lat.
mendicitas)
mendicitate (Dicționaru limbii românești, 1939)*mendicitáte f. (lat.
mendicitas, -átis, d.
mendicus, cerșitor [!]). Cerșitorie.