lubricitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)LUBRICITÁTE s. f. (
Livr.) Senzualitate excesivă; lascivitate, desfrâu; obscenitate. – Din
fr. lubricité, lat. lubricitas, -atis.lubricitate (Dicționar de neologisme, 1986)LUBRICITÁTE s.f. Calitate a ceea ce este lubric; (
spec.) senzualitate excesivă; desfrâu, obscenitate. [Cf. fr.
lubricité, lat.
lubricitas].
lubricitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)LUBRICITÁTE s. f. senzualitate excesivă; lascivitate. (< fr.
lubricité, lat.
lubricitas)
lubricitate (Dicționaru limbii românești, 1939)*lubricitáte f. (lat.
lubrícitas, -átis). Defectu de a fi lubric, sensualitate, desfrînare.
lubricitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)lubricitáte (
livr.)
(lu-bri-) s. f.,
g.-d. art. lubricitắțiilubricitate (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)lubricitate f. lascivitate excesivă.
lubricitate (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)LUBRICITÁTE s. f. (
Livr.) Senzualitate excesivă; lascivitate, desfrâu; obscenitate. — Din
fr. lubricité, lat. lubricitas, -atis.