jipan (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)JIPÁN, jipani, s. m. (
Bot.;
reg.) Tufan, stejar. –
Jip2 +
suf. -an.jipan (Dicționar de arhaisme și regionalisme, 2002)jipán, jipáni, s.m. (reg.)
1. prăjină.
2. tufan, stejar.
3. (fig.) om mare, spătos; novac.
jipan (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)jipán (
reg.)
s. m.,
pl. jipánijipan (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)JIPÁN, jipani, s. m. (
Bot.;
reg.) Tufan, stejar. —
Jip2 + suf
-an.