idiomatism (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)IDIOMATÍSM, idiomatisme, s. n. (Rar) Idiotism. [
Pr.:
-di-o-] – Din
fr. idiomatisme.idiomatism (Dicționar de neologisme, 1986)IDIOMATÍSM s.n. (
Lingv.) Particularitate lingvistică proprie unui anumit idiom, unei anumite limbi. [Pron.
-di-o-. / cf. fr.
idiomatisme, it.
idiomatismo].
idiomatism (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)*idiomatísm (-di-o-) s. n.,
pl. idiomatísmeidiomatism (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)IDIOMATÍSM, idiomatisme, s. n. Idiotism. [
Pr.:
-di-o-] — Din
fr. idiomatisme.