hrean (Dicționarul etimologic român, 1958-1966)hreán (-éni), s. m. – Ridiche sălbatică (Cochlearia Armoracia). –
Var. (
Trans.)
herean. Mr. hrean. Sl. chrĕnŭ (Miklosich,
Slaw. Elem., 51; Conev 48),
cf. bg. hren, rus. chren. –
Der. hreaniță, s. f. (plantă, Bunias Erucago);
hreniță (
var. hrăniță),
s. f. (plantă, Lepidium draba, campestre, sativum);
hrenoasă, s. f. (varietate de muștar sălbatic, Sinapis arvensis);
hrenui, vb. (
Mold., a amărî, a supăra).