decorativitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)DECORATIVITÁTE s. f. Caracter decorativ al unui obiect sau al unor lucrări arhitectonice. –
Decorativ +
suf. -itate.decorativitate (Dicționar de neologisme, 1986)DECORATIVITÁTE s.f. Caracter decorativ al unui obiect sau lucrări arhitectonice. [Cf. fr.
décorativité].
decorativitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)DECORATIVITÁTE s. f. decorativism. (< fr.
décorativité)
decorativitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)decorativitáte s. f.,
g.-d. art. decorativitắțiidecorativitate (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)DECORATIVITÁTE s. f. Caracter decorativ al unui obiect sau al unor lucrări arhitectonice. —
Decorativ +
suf. -itate.