autoiluzionare(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) AUTOILUZIONÁRE,autoiluzionări, s. f. Acțiunea de a se autoiluziona și rezultatul ei. [Pr.: a-u-to-i-lu-zi-o-] – V. autoiluziona.
autoiluzionare(Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009) AUTOILUZIONÁRE,autoiluzionări, s. f. Faptul de a se autoiluziona. [Pr.: a-u-to-i-lu-zi-o-] — V. autoiluziona.