autoiluziona (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)AUTOILUZIONÁ, autoiluzionez, vb. I.
Refl. A-și face singur iluzii. [
Pr.:
a-u-to-i-lu-zi-o-] –
Auto1- +
iluziona.autoiluziona (Dicționar de neologisme, 1986)AUTOILUZIONÁ vb. I. refl. A-și face singur iluzii. [După it.
autoilludersi].
autoiluziona (Marele dicționar de neologisme, 2000)AUTOILUZIONÁ vb. refl. a-și face singur iluzii. (< auto
1- + iluziona)
autoiluziona (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)AUTOILUZIONÁ, autoiluzionez, vb. I.
Refl. A-și face singur iluzii. [
Pr.:
a-u-to-i-lu-zi-o-] —
Auto1- + iluziona.