anofelogen (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)ANOFELOGÉN, -Ă, anofelogeni, -e, adj. (Despre terenuri, bălți etc.) Care constituie un focar de dezvoltare a țânțarilor anofeli. – Din
fr. anophelogène.anofelogen (Dicționar de neologisme, 1986)ANOFELOGÉN, -Ă adj. (
Despre terenuri, bălți) Care constituie un focar de dezvoltare a țânțarilor anofeli. [< fr.
anophélogène].
anofelogen (Marele dicționar de neologisme, 2000)ANOFELOGÉN, -Ă adj. (despre terenuri, bălți) care constituie un focar de dezvoltare a țânțarilor anofeli. (< fr.
anophélogène)
anofelogen (Dicționarul limbii române moderne, 1958 (cu ortografie modificată conform normelor din 1993))ANOFELOGÉN, -Ă, anofelogeni, -e, adj. (Despre terenuri, bălți etc.) Care constituie un focar de dezvoltare a țânțarilor anofeli. –
Fr. anophelogène (<
gr.).
anofelogen (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)anofelogén adj. m.,
pl. anofelogéni; f. anofelogénă, pl. anofelogéneanofelogen (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)ANOFELOGÉN, -Ă, anofelogeni, -e, adj. (Despre terenuri, bălți etc.) Care constituie un focar de dezvoltare a țânțarilor anofeli. — Din
fr. anophelogène.