recursivitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)RECURSIVITÁTE s. f. (
Livr.) Însușirea de a fi recursiv. – Din
fr. récursivité.recursivitate (Dicționar de neologisme, 1986)RECURSIVITÁTE s.f. (
Liv.; mat.) Proprietate a ceea ce este recursiv. [Cf. fr.
récursivité].
recursivitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)RECURSIVITÁTE s. f. însușirea de a fi recursiv. ◊ proprietate intrinsecă a unui proces, program, fenomen etc. de a putea fi descris, descompus, prelucrat, analizat. (< fr.
récursivité)
recursivitaterecursivitate s. f. vezi
recursivitaterecursivitate (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)RECURSIVITÁTE s. f. Însușirea de a fi recursiv. — Din
fr. récursivité.