tangențial (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)TANGENȚIÁL, -Ă, tangențiali, -e, adj. Privitor la tangentă; care este asemănător cu o tangentă. ♦
Fig. (Adesea adverbial) Atins în treacăt;
p. ext. indirect, printre altele. [
Pr.:
-ți-al] – Din
fr. tangentiel.