sultanat (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)SULTANÁT, sultanate, s. n. Demnitate de sultan; stat monarhic condus de un sultan. – Din
fr. sultanat.sultanat (Dicționar de neologisme, 1986)SULTANÁT s.n. Stat monarhic, condus de un sultan. [Pl.
-te, -turi. / cf. fr.
sultanat].
sultanat (Marele dicționar de neologisme, 2000)SULTANÁT s. n. 1. demnitatea de sultan. 2. stat monarhic condus de un sultan. (< fr.
sultanat)
sultanat (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)sultanát s. n.,
pl. sultanátesultanat (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)SULTANÁT, sultanate, s. n. Demnitate de sultan; stat monarhic condus de un sultan. — Din
fr. sultanat.