substantiviza (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)SUBSTANTIVIZÁ, substantivizez, vb. I.
Tranz. A substantiva. –
Substantiv +
suf. -iza.substantiviza (Dicționar de neologisme, 1986)SUBSTANTIVIZÁ vb. I. tr., refl. (
Rar) A (se) substantiva. [<
substantiv +
-iza].
substantiviza (Marele dicționar de neologisme, 2000)SUBSTANTIVIZÁ vb. tr., refl. a (se) substantiva. (< engl.
substantivize)
substantiviza (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)substantivizá (a ~) vb.,
ind. prez. 3
substantivizeázăsubstantiviza (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)SUBSTANTIVIZÁ, substantivizez, vb. I.
Tranz. A substantiva. —
Substantiv +
suf. -
iza.