somptuozitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)SOMPTUOZITÁTE s. f. (
Livr.) Însușirea a ceea ce este somptuos, fast, eleganță, lux; splendoare. [
Pr.:
-tu-o-] – Din
fr. somptuosité.somptuozitate (Dicționar de neologisme, 1986)SOMPTUOZITÁTE s.f. Însușirea a ceea ce este somptuos; splendoare, măreție, lux. [Pron.
-tu-o-. / cf. fr.
somptuosité].
somptuozitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)SOMPTUOZITÁTE s. f. însușirea a ceea ce este somptuos; splendoare, lux. (< fr.
somptuosité, lat.
somptuositas)
somptuozitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)somptuozitáte (somp-tu-o-) s. f.,
g.-d. art. somptuozitắțiisomptuozitate (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)SOMPTUOZITÁTE s. f. Însușirea a ceea ce este somptuos, fast, eleganță, lux; splendoare. [
Pr.: -
tu-o-] — Din
fr. somptuosité.