sigurisim (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)SIGURÍSIM, -Ă, sigurisimi, -e, adj. (Rar) Foarte sigur, absolut sigur. – Din
sigur.sigurisim (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)sigurísim (rar)
adj. m.,
pl. sigurísimi; f. sigurísimă, pl. sigurísimesigurisim (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)SIGURÍSIM, -Ă, sigurisimi, -e, adj. (Rar) Foarte sigur, absolut sigur. — Din
sigur.