sfărma (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)SFĂRMÁ vb. I
v. sfărâma.sfărmà (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)sfărmà v. (poetic) a sfărăma.
sfărma (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)SFĂRMÁ vb. I
v. sfărâma.