politruc (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)POLITRÚC, politruci, s. m. Instructor, îndrumător politic în armata sovietică. – Din
rus. politruk.politrucPOLITRÚC, politrúci s. m. ~ (< rus.
politruk <
politiceski
rukovoditel' = instructor politic; cf. germ.
Politruk) [
Das große Wörterbuch der deutschen Sprache]
politruc (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)politrúc (
fam.)
(-li-truc) s. m.,
pl. politrúci