patrie (Dicționarul etimologic român, 1958-1966)pátrie (pátrii), s. f. – Țară, pămînt, loc de baștină. –
Mr. patrie. Fr. patrie, it. patria (Muste, jumătatea
sec. XVIII). E dubletul lui
patridă, s. f. (
înv. și ironic, patrie; Grecia), din
ngr. παρτίδα,
sec. XVIII (Gáldi 223). –
Der. patriot, s. m., din
ngr. παρτιώτης;
patriotic, adj., din
fr. patriotique; patriotism, s. n., din
fr. patriotisme.