paralaghie(Dicționarul etimologic român, 1958-1966) paralaghíe (paralaghíi), s. f. – Solfegiu. Ngr. παραλλαγή (Tiktin). Sec. XIX, înv. – Der. paralaghisi, vb. (înv., a solfegia).
paralaghie(Dicționaru limbii românești, 1939) *paralaghíe f. (ngr. parallagi, vgr. -agé. V. enalagă). Vechĭ. Solfegiŭ.