otorinolaringolog (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)OTORINOLARINGOLÓG, -Ă, otorinolaringologi, -ge, s. m. și
f. Medic specialist în otorinolaringologie. – Din
otorinolaringologie (derivat regresiv).
otorinolaringolog (Dicționar de neologisme, 1986)OTORINOLARINGOLÓG, -Ă s.m. și f. Medic specialist în otorinolaringologie; orelist. [< fr.
oto-rhino-laryngologue].
otorinolaringolog (Marele dicționar de neologisme, 2000)OTORINOLARINGOLÓG, -Ă s. m. f. medic specialist în otorinolaringologie; orelist. (< otorinolaringologie)
otorinolaringolog (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)otorinolaringológ s. m.,
pl. otorinolaringológi