inofensivitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)INOFENSIVITÁTE s. f. (Rar) Însușirea de a fi inofensiv. –
Inofensiv +
suf. -itate.inofensivitate (Dicționar de neologisme, 1986)INOFENSIVITÁTE s.f. Însușirea de a fi inofensiv. [Et. incertă].
inofensivitate (Dicționaru limbii românești, 1939)*inofensivitáte f. (d.
inofensiv). Caracteru de a fi inofensiv.