ingeniozitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)INGENIOZITÁTE, ingeniozități, s. f. Calitatea de a fi ingenios; inventivitate, măiestrie, iscusință, dibăcie; (
concr.) procedeu, lucru etc. ingenios. [
Pr.:
-ni-o-] – Din
fr. ingéniosité.ingeniozitate (Dicționar de neologisme, 1986)INGENIOZITÁTE s.f. Calitatea de a fi ingenios; inventivitate; iscusință, dibăcie. [Pron.
-ni-o-. / cf. fr.
ingéniosité].
ingeniozitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)INGENIOZITÁTE s. f. calitatea de a fi ingenios; inventivitate; iscusință. (< fr.
ingéniosité)
ingeniozitate (Dicționaru limbii românești, 1939)*ingeniozitáte f. (d.
ingenios; fr.
ingéniosité). Calitatea de a fi ingenios:
ingeniozitatea uneĭ mașinĭ.ingeniozitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)ingeniozitáte (-ni-o-) s. f.,
g.-d. art. ingeniozitắții; (procedee)
pl. ingeniozitắțiingeniozitate (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)ingeniozitate f. calitatea celui ingenios.