inductivitate(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) INDUCTIVITÁTE,inductivități, s. f. (Fiz.) Inductanță. – Din fr. inductivité.
inductivitate(Marele dicționar de neologisme, 2000) INDUCTIVITÁTEs. f. inductanță. (< germ. Induktivität)
inductivitate(Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005) inductivitáte s. f., g.-d. art. inductivitắții; pl. inductivitắți