inamovibilitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)INAMOVIBILITÁTE s. f. Faptul, calitatea sau dreptul de a fi inamovibil. – Din
fr. inamovibilité.inamovibilitate (Dicționar de neologisme, 1986)INAMOVIBILITÁTE s.f. Faptul, dreptul de a fi inamovibil. [Cf. fr.
inamovibilité].
inamovibilitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)INAMOVIBILITÁTE s. f. calitatea de a fi inamovibil. (< fr.
inamovibilité)
inamovibilitate (Dicționaru limbii românești, 1939)*inamovibilitáte f. (d.
inamovibil). Calitatea de a fi inamovibil.
inamovibilitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)!inamovibilitáte (i-na-/in-a-) s. f.,
g.-d. art. inamovibilitắțiiinamovibilitate (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)inamovibilitate f. caracterul celui inamovibil:
inamovibilitatea magistraturei.