imitabil (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)IMITÁBIL, -Ă, imitabili, -e, adj. Care poate fi imitat. – Din
fr. imitable, lat. imitabilis.imitabil (Dicționar de neologisme, 1986)IMITÁBIL, -Ă adj. Care poate fi imitat. [Cf. fr.
imitable, lat.
imitabilis].
imitabil (Marele dicționar de neologisme, 2000)IMITÁBIL, -Ă adj. care poate fi imitat. (< fr.
imitable, lat.
imitabilis)
imitabil (Dicționaru limbii românești, 1939)*imitábil, -ă adj. (lat.
imitábilis). Care se poate imita.
imitabil (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)imitábil adj. m.,
pl. imitábili; f. imitábilă, pl. imitábileimitabil (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)imitabil a. ce se poate, ce trebue să fie imitat.
imitabil (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)IMITÁBIL, -Ă, imitabili, -e, adj. Care poate fi imitat. — Din
fr. imitable, lat. imitabilis.