hidropicos (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)HIDROPICÓS, -OÁSĂ, hidropicoși, -oase, adj.,
s. m. și
f. (
Înv.) (Persoană) care suferă de hidropizie; hidropic. [
Var.:
idropicós, -oásă adj.,
s. m. și
f.] –
Hidropic +
suf. -os.hidropicos (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)hidropicós (
înv.)
(hi-dro-) adj. m.,
s. m.,
pl. hidropicóși; f. hidropicoásă, pl. hidropicoáse