habitual (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)HABITUÁL, -Ă, habituali, -e, adj. (Rar) Obișnuit, frecvent. [
Pr.:
-tu-al] – Din
fr. habituel.habitual (Dicționar de neologisme, 1986)HABITUÁL, -Ă adj. (
Rar) Obișnuit, frecvent. [Pron.
-tu-al. / < fr.
habituel].
habitual (Marele dicționar de neologisme, 2000)HABITUÁL, -Ă adj. obișnuit, frecvent. (< fr.
habituel)