ghiuden (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)GHIUDÉN, ghiudenuri, s. n. Cârnat uscat, presat și foarte condimentat, făcut din carne de oaie, de capră sau de vacă. [
Var.:
ghiudém s. n.] – Din
tc. göden.ghiuden (Dicționarul etimologic român, 1958-1966)ghiudén (ghiudénuri), s. n. – Cîrnat uscat, din carne de vită. –
Var. ghiudem. Tc. ǵöden (Șeineanu, II, 183; Lokotsch 726). –
Der. ghiudemărie, s. f. (fabrică de ghiudenuri).
ghiuden (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)!ghiudén/ghiudém (ghiu-) s. n., (sorturi)
pl. ghiudénuri/ghiudémurighiuden (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)ghiuden n. cărnat uscat:
ghiuden de Botoșani. [Turc. GÖDEN].
ghĭuden (Dicționaru limbii românești, 1939)ghĭudén n., pl.
e și
urĭ (turc.
göden).
Munt. Cîrnaț din carne de vacă, aromatizat, turtit și uscat. – În Mold.
ghidúm și
trandafir.