genere (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)GÉNERE s. n. invar. (În sintagma)
În genere = în general; în mod obișnuit, de obicei. – Din
it. [in]
genere.genere (Dicționar de neologisme, 1986)GÉNERE s.n. În genere = în general; obișnuit, de obicei. [< it.
(in) genere, cf. lat.
genus, generis].
genere (Marele dicționar de neologisme, 2000)GÉNERE s. n. inv. în ~ = în general; obișnuit, de obicei. (< it.
/in/ genere)
genere (Dicționaru limbii românești, 1939)*génere (în) loc. adv. (după it.
in genere).
Rar. În general, generalmente.
genere (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)génere (în ~) loc. adv.genere (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)genere (în) adv. într’un mod general.