emigrat(Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998) EMIGRÁT, -Ă,emigrați, -te, s. m. și f., adj. Emigrant. – Din fr. émigré.
emigrat(Dicționar de neologisme, 1986) EMIGRÁT, -Ăs.m. și f. Emigrant. [Cf. fr. émigré].
emigrat(Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005) emigrát(-mi-grat) adj. m., s. m., pl. emigráți; adj. f., s. f. emigrátă, pl. emigráte
emigrat(Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009) EMIGRÁT, -Ă,emigrați, -te, s. m. și f., adj. Emigrant. — V. emigra. Cf. fr. émigré.