despotat (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)DESPOTÁT, despotate, s. n. 1. Demnitatea de despot.
2. Teritoriu guvernat de un despot. – Din
fr. despotat.despotat (Dicționar de neologisme, 1986)DESPOTÁT s.n. Demnitatea de despot. ♦ Teritoriu bizantin guvernat de un despot. [< fr.
despotat].
despotat (Marele dicționar de neologisme, 2000)DESPOTÁT s. n. 1. demnitatea de despot. 2. teritoriu guvernat de un despot. (< fr.
despotat)
despotat (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)despotát (rar)
s. n.,
pl. despotátedespotat (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)DESPOTÁT, despotate, s. n. (Rar)
1. Demnitatea de despot.
2. Teritoriu guvernat de un despot. — Din
fr. despotat.