defraudat (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)DEFRAUDÁT, -Ă, defraudați, -te, adj. (Despre bani) Însușit prin fraudă: sustras, delapidat; (despre instituții sau oameni) păgubit, frustrat. [
Pr.:
-fra-u-] –
V. defrauda.defraudat (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)DEFRAUDÁT, -Ă, defraudați, -te, adj. (Despre bani) Însușit prin fraudă; sustras, delapidat; (despre instituții sau oameni) păgubit. [
Pr.:
-fra-u-] —
V. defrauda.