convictiune - explicat in DEX



convicțiune (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)
CONVICȚIÚNE, convicțiuni, s. f. (Livr.) Convingere. [Pr.: -ți-u-Var.: convícție s. f.] – Din fr. conviction, lat. convictio, -onis.