antroponim (Dicționar de neologisme, 1986)ANTROPONÍM s.n. Antroponimic. [Cf. fr.
anthroponyme].
antroponim (Marele dicționar de neologisme, 2000)ANTROPONÍM s. n. nume de persoană; antroponimic. (< fr.
anthroponyme)
antroponim (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)*antroponím (-tro-po-/-trop-o-) s. n.,
pl. antroponímeantroponim (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)ANTROPONÍM, antroponime, s. n. 1. Nume de persoană (prenume, patronim sau poreclă); antroponim.
2. Toponim provenit dintr-un nume de persoană. — Din
fr. anthroponyme.