tiutiu (Dicționar de arhaisme și regionalisme, 2002)
tiútiu1 adj. inv. (reg.; în expr.) a fi tiutiu = a fi țicnit, cam nebun; a fi beat mort.
tiutiu (Dicționar de arhaisme și regionalisme, 2002)
tiútiu2 adv. (reg.) deloc, defel.
tiutiu (Dicționar de arhaisme și regionalisme, 2002)
tiútiu3 s.n. (reg.) sfredel mare.