tetraclormetan (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)TETRACLORMETÁN s. n. (
Chim.) Tetraclorură de carbon. – Din
fr. tétrachlorméthane, engl. tetrachlormethane.tetraclormetan (Marele dicționar de neologisme, 2000)TETRACLORMETÁN s. n. tetraclorură de carbon. (< fr.
tétrachlormétan)
tetraclormetan (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)TETRACLORMETÁN s. n. (
Chim.) Tetraclorură de carbon. — Din
fr. tétrachlorméthane, engl. tetrachlormethane.