surdomutitate (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)SURDOMUTITÁTE s. f. Surdomutism. – După
fr. surdi-mutité.surdomutitate (Dicționar de neologisme, 1986)SURDOMUTITÁTE s.f. Defectul surdomuților; surdomutism. [Cf. fr.
sourdi-mutité].
surdomutitate (Marele dicționar de neologisme, 2000)SURDOMUTITÁTE s. f. surdomutism. (< fr.
sourdi-mutité)
surdomutitate (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)*surdomutitáte s. f.,
g.-d. art. surdomutitắțiisurdomutitate (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)SURDOMUTITÁTE s. f. Surdomutism. — După
fr. surdimutité.