regenerator (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)REGENERATÓR, -OÁRE, regeneratori, -oare, adj.,
s. n. 1. Adj. Care regenerează; înnoitor.
2. S. n. Sistem tehnic care servește la regenerarea unui material uzat. – Din
fr. régénérateur.regenerator (Dicționar de neologisme, 1986)REGENERATÓR, -OÁRE adj. Care regenerează; înnoitor; regenerativ. //
s.n. Sistem tehnic folosit pentru regenerarea unui material uzat. [Cf. fr.
régénérateur].
regenerator (Marele dicționar de neologisme, 2000)REGENERATÓR, -OÁRE I.
adj. care regenerează; înnoitor. II. s. n. sistem tehnic pentru regenerarea unui material. (< fr.
régénérateur)
regenerator (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)regeneratór1 adj. m.,
pl. regeneratóri; f. sg. și
pl. regeneratoáreregenerator (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)regeneratór2 s. n.,
pl. regeneratoáreregenerator (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)REGENERATÓR, -OÁRE, regeneratori, -oare, adj.,
s. n. 1. Adj. Care regenerează; înnoitor.
2. S. n. Sistem tehnic care servește la regenerarea unui material uzat. — Din
fr. régénérateur.