poetard (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)POETÁRD, poetarzi, s. m. (
Depr.) Poetaș. [
Pr.:
po-e-] –
Poet +
suf. -ard.poetard (Dicționar de neologisme, 1986)POETÁRD s.m. (
Depr.) Poetastru. [Pron.
po-e-. / et. incertă].
poetard (Marele dicționar de neologisme, 2000)POETÁRD s. m. (depr.) poetastru. ◊ (adj.) care face poezii mediocre. (< poet + -ard)
poetard (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)poetárd (
livr.)
s. m.,
pl. poetárzi