logaritma (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)LOGARITMÁ, logaritmez, vb. I.
Tranz. A găsi logaritmul unui număr sau al unei expresii algebrice. – Din
logaritm.logaritma (Dicționar de neologisme, 1986)LOGARITMÁ vb. I. tr. (
Mat.) A găsi logaritmul unui număr sau al unei expresii algebrice. [Et. incertă].
logaritma (Marele dicționar de neologisme, 2000)LOGARITMÁ vb. tr. a găsi logaritmul unui număr sau al unei expresii algebrice. (după fr.
logarithmation)
logaritma (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)logaritmá (a ~) vb.,
ind. prez. 3
logaritmeázălogaritma (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)LOGARITMÁ, logaritmez, vb. I.
Tranz. A găsi logaritmul unui număr sau al unei expresii algebrice. — Din
logaritm.