jilăvi (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)JILĂVÍ, jilăvesc, vb. IV.
Tranz. și
refl. A (se) umezi –
V. jilav.jilăvi (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)jilăví (a ~) vb.,
ind. prez. 1
sg. și 3
pl. jilăvésc, imperf. 3
sg. jilăveá; conj. prez. 3
să jilăveáscăjilăvì (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)jilăvì v.
1. a uda rufele (înainte de a le călca);
2. a se face umed.
jilăvi (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)JILĂVÍ, jilăvesc, vb. IV. Tranz și
refl. A (se) umezi. —
V. jilav.