iorgovan (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)IORGOVÁN, iorgovani, s. m. (
Bot.;
reg.) Liliac
1. – Din
scr. jorgovan.iorgovan (Dicționarul etimologic român, 1958-1966)iorgován (iorgováni), s. m. – Liliac (Syringa vulgaris). –
Mr. argăvan, megl. răgăvam. Tc. erguvan (Șeineanu, II, 227), prin intermediul
sb. jorgovan; în dialecte, din
bg.,
alb. argavan. –
Der. iorgovană, s. f. (varietate de struguri).
iorgovan (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)iorgován s. m.,
pl. iorgovániiorgovan (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)iorgovan m. numele bănățean al liliacului. [Serb. IORGOVAN].
iorgovan (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)IORGOVÁN, iorgovani, s. m. (
Bot.;
reg.) Liliac
1. — Din
sb. jorgovan.ĭorgovan (Dicționaru limbii românești, 1939)ĭorgován m. (sîrb.
jergovan, [d. turc. pers.
erghevan, erguvan], și
jorgovan, d. ung. [și acesta tot d. turc.]
orgovány-fa).
Ban. Trans. Liliac (plantă) alb.