holm (Dicționarul limbii române moderne, 1958 (cu ortografie modificată conform normelor din 1993))HOLM, holmuri, s. n. (
Reg.) Ridicătură mică de pământ; delușor, movilă. –
Magh. halóm (
cf. ucr., rus.
holm).
holm (Dicționaru limbii românești, 1939)holm, V.
hîlm.