hengher (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)HENGHÉR, hengheri, s. m. (
Înv.)
V. hingher.hengher (Dicționaru limbii românești, 1939)henghér m. (sas.
köngêr, germ.
henger și
henker, d.
henken, a spînzura).
Vest. Hoher, acelor care prinde [!] cîniĭ de pe strade [!]. – La Od. [Ps. 43]
engher. În est
hingher. V.
ĭuju.hengher (Dicționar universal al limbei române, ediția a VI-a, 1929)hengher (hingher) m. individ care se ocupă cu prinderea câinilor vagabonzi prin oraș. [Vechiu-rom.
hengher, calău = sas. HÖNGÊR, (germ.
Henker)].