etanșa (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)ETANȘÁ, etanșez, vb. I.
Tranz. A face operațiile necesare pentru a obține etanșeitatea unui aparat, a unui recipient etc. – Din
fr. étancher.etanșa (Dicționar de neologisme, 1986)ETANȘÁ vb. I. tr. A face să fie etanș. [P.i. 3,6
-șează, ger.
-șând. / < fr.
étancher].
etanșa (Marele dicționar de neologisme, 2000)ETANȘÁ vb. tr. a face etanș un recipient, o cameră etc.; a etanșeiza. (< fr.
étancher)
etanșa (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)etanșá (a ~) vb.,
ind. prez. 3
etanșeáză, 1
pl. etanșắm; conj. prez. 3
să etanșéze; ger. etanșấndetanșa (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)ETANȘÁ, etanșez, vb. I.
Tranz. A face operațiile necesare pentru a obține etanșeitatea unui aparat, a unui recipient etc. — Din
fr. étancher.