deponta (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)DEPONTÁ, depontéz, vb. I.
Tranz. A demonta un pod militar. – Din
fr. dépointer.deponta (Dicționar de neologisme, 1986)DEPONTÁ vb. I. tr. (
Mil.) A demonta un pod militar. [< fr.
dépointer].
deponta (Marele dicționar de neologisme, 2000)DEPONTÁ vb. tr. a demonta un pod militar. (< fr.
dépointer)
deponta (Dicționar ortografic, ortoepic și morfologic al limbii române, ediția a II-a revăzută și adăugită, 2005)depontá (a ~) vb.,
ind. prez. 3
deponteázădeponta (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)DEPONTÁ, depontez, vb. I.
Tranz. A demonta un pod militar. — Din
fr. dépointer.