contrainterogatoriu (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)CONTRAINTEROGATÓRIU, contrainterogatorii, s. n. (
Jur.) Interogatoriu luat pentru a verifica un interogatoriu anterior. – Din
fr. contre-interrogatoire.contrainterogatoriu (Dicționar de neologisme, 1986)CONTRAINTEROGATÓRIU s.n. Interogatoriu luat martorilor pentru a verifica un interogatoriu anterior. [Pron.
-tra-in...-riu. / cf. fr.
contre-interrogatoire].
contrainterogatoriu (Marele dicționar de neologisme, 2000)CONTRAINTEROGATÓRIU s. n. interogatoriu luat pentru a verifica un interogatoriu anterior. (< fr.
contre-interrogatoire)
contrainterogatoriu (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)CONTRAINTEROGATÓRIU, contrainterogatorii, s. n. (
Jur.) Interogatoriu luat pentru a verifica un interogatoriu anterior. — Din
fr. contre-interrogatoire.