amalgamat (Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a, 1998)AMALGAMÁT, -Ă, amalgamați, -te, adj. (Rar) Amestecat (în mod eterogen). –
V. amalgama.amalgamat (Dicționarul explicativ al limbii române (ediția a II-a revăzută și adăugită), 2009)AMALGAMÁT, -Ă, amalgamați, -te, adj. (Rar) Amestecat (în mod eterogen). – V.
amalgama.