adiafor (Dicționarul limbii române moderne, 1958 (cu ortografie modificată conform normelor din 1993))ADIÁFOR, -Ă, adiafori, -e, adj. (
Înv.) Nepăsător, indiferent. [
Pr.:
di-a-] –
Ngr. adiaforosadiafor (Dicționarul etimologic român, 1958-1966)adiafór (adiafóră), adj. – Indiferent. –
Mr. adgiatur (și
der.). < Mgr. ἀδιάφορος. –
Der. adiaforie, s. f. (indiferență);
adiaforisi, vb. (a trata cu indiferență);
adiaforisitor, adj. (indiferent).
adiafor (Dicționaru limbii românești, 1939)adiáfor, -ă adj. (ngr.
adiáforos).
Sec. 19. Nepăsător, indiferent.